INTRYGA część XV

- To co chcieliście nam powiedzieć? A szczególnie Uli? – zaczął Marek, po tym jak już zasiedli przy stole w salonie.

- Spokojnie synu – rzekł senior – poczekajmy jak Zosia poda kawę.

Ula siedziała obok Marka trzymając córkę na kolanach i zastanawiała się tak samo jak narzeczony co takiego mają im do powiedzenia Dobrzańscy. Wiedziała od niego samego jakie jest ich zdanie na jej temat. Dlatego ta nagła zmiana była dość dziwna. Również ich zachowanie na wcześniejszym zebraniu mówiło dużo o ich stosunku wobec niej samej.

- Kochani bardzo chcieliśmy przeprosić was oboje – zaczęła Helena – a zwłaszcza panią Urszulę.

- A cóż takiego się stało, że w ciągu zaledwie tygodnia tak diametralnie zmieniliście zdanie? – padło z ust Marka – wszyscy dobrze wiemy jaki jest wasz stosunek do Uli, ale i do naszego związku – dodał.

- Widzicie z czasem przychodzi w życiu każdego człowieka coś w rodzaju refleksji. Zaczyna dostrzegać rzeczy, których wcześniej nie widział. Dlatego chcieliśmy was oboje przeprosić za nasze zachowanie. Za to, że tak naciskaliśmy na twój i Pauliny ślub, nie pomogliśmy wtedy, gdy tego potrzebowałeś. Za faworyzowanie Febo. To nie tak powinno być. Panią za nasze ostentacyjne zachowanie wobec pani. Wiele zrozumieliśmy w ostatnim czasie. Dokładniej mówiąc to zachowanie Pauliny wobec nas w ostatnim czasie i to jak wypowiadała się o was pozwoliło spojrzeć inaczej niż dotychczas. Zawsze słyszeliśmy od niej jaki to jesteś nieodpowiedzialny, jak to ją zdradzasz. Mówiła nam o wielu modelkach, kobietach z klubów. Później ta wiadomość, że pani działa za naszymi plecami. Wówczas Aleks twierdził, że doprowadziłeś firmę na skraj bankructwa. Jak się z czasem okazało to prawda była inna. I gdyby nie to, że zwolnił osobę, której oferował korzyści w zamian za skompromitowanie ciebie…

- Violettę – wtrącił Marek.

- Tak dokładnie, mowa o Violetcie Kubasińskiej. Nigdy by to nie wyszło na jaw.  Jedyne co było wiadomo, to że firma stoi źle. Doszło nawet do tego, że Pshemko postanowił odejść. Jak wiesz synu on i Aleks nie dogadywali się. Na panią – zwrócił się do narzeczonej syna – patrzyliśmy przez pryzmat wyglądu, a nie tak powinno to wyglądać. Nie potrafiliśmy docenić tego co pani potrafi, jaki posiada zasób wiedzy. Dzisiaj wiemy, że to właśnie dzięki pani pomocy nie popadliśmy w większe kłopoty. Dlatego z całego serca pragniemy przeprosić was oboje za to jak was traktowaliśmy. Mamy również nadzieję, że jesteście w stanie nam wybaczyć to podłe zachowanie – mówił Krzysztof. I zdawało się, że jego słowa są szczere i prawdziwe.

- Pragniemy również mieć kontakt z wami oraz z naszą wnuczką – wtrąciła Helena – wiemy również, że oprócz małej było jeszcze jedno dziecko – dodała Dobrzańska.

- Tak Ula urodziła bliźnięta – zaczął Marek, dobrze wiedział jakie bolesne jest dla Uli wspomnienie o Dominiku – ale Dominik zmarł niedługo po urodzeniu. Miał bardzo zaawansowaną chorobę serca. Dominika też choruje lecz jest już na dobrej drodze do wyzdrowienia. Wciąż jest pod opieką kardiologa dziecięcego.

W innej części stolicy w jednej z restauracji spotkały się dwie elegancko ubrane kobiety. Rozmowa rzecz jasna dotyczyła spotkania Marka z jedną z nich po zebraniu zarządu.

- Jakim cudem Marek dowiedział się o naszym planie? – zastanawiała się Febo.

- Nie mam pojęcia, ale wiem iż ja jestem już spalona. I niczego nie wskóram. On jest jak zaczarowany – odpowiedziała jej modelka - ale wiesz rozmawiałam niedawno z Klaudią i to co mówiła było jednocześnie dziwne, ale możliwe, że prawdziwe. Widząc jego zachowanie.
- A co takiego mówiła? - zaciekawiła się Febo.
- Marek wyznał jej, że zakochał się w tej całej Cieplak - usłyszała w odpowiedzi.

Ta pierwsza jednak nie zamierzała tak tego zostawić i za wszelką cenę chciała się zemścić. Tylko pytanie na kim i za co? Prawdopodobnie sama już nie umiałaby na to odpowiedzieć. Lecz chęć zemsty przyćmiła zdrowy rozsądek. Tak jak kiedyś Aleks. W pewnym momencie przyszedł jej do głowy jeszcze jeden pomysł. Dokończyła pić kawę i pożegnawszy się ze swoją rozmówczynią opuściła lokal.

Poszła na najbliższy postój taksówek i udała do Aleksa. Lecz w trakcie drogi do brata wyjęła telefon, wybrała interesujący ją numer.

- Violka musimy się spotkać – rzekła tuż po przywitaniu się z Kubasińską.

- Ale po co? – pytała Violetta.

- Dowiesz się, gdy przyjdziesz na spotkanie. Obiecuję, że nie pożałujesz – odparła panna Febo.

Violetta zgodziła się, ale postanowiła na to spotkanie pójść z Olszańskim. Zadzwoniła do niego.

- Seba potrzebuję twojej pomocy – zaczęła.

- Ale ja nie widzę powodu abym miał ci w czymkolwiek pomagać. Nie wiem czy pamiętasz ale rozstaliśmy się – mówił.

- Nie musisz mi przypominać. Ale to jest wyjątkowa sytuacja – mówiła jeszcze spokojnie chociaż zaczynała ją irytować ta rozmowa.

- Więc, nie rozumiem skąd ten pomysł – odparł.

- Posłuchaj albo mi pomożesz albo Dobrzański dowie się skąd miałam informację o umowie między Cieplak a nim – w tej chwili zapadła cisza po obu stronach słuchawki – a więc jaka jest twoja decyzja? – rzekła Kubasińska.

- W czym i w jaki sposób miałbym pomóc? – dopytywał Olszański.

- Na jutro jestem umówiona na spotkanie z Pauliną i chcę abyś poszedł tam ze mną – powiedziała i dodała – na godzinę dwunastą w Książęcej.

Młodzi narzeczeni opuścili posiadłość Dobrzańskich po jakiś dwóch godzinach.

- I jak? Wierzysz w to co mówili? – pytał Marek.

- Szczerze? Nie wiem co o tym sądzić – odparła mu narzeczona – a ty co tym sądzisz?

- Jakoś mi trudno uwierzyć w ich szczere intencje. Do tej pory nie wykazali się niczym szczególnym. Wiecznie mnie krytykowali, wierzyli Febo nie mnie, ciebie też nie traktowali tak jak powinni. Gdy powiedziałem im o dzieciach i tym, że jesteśmy razem byli wręcz przeciwni temu. Sugerowali, że Dominika nie jest moim dzieckiem i powinienem zrobić badania na ojcostwo. A podczas mojej wizyty z małą przed posiedzeniem zarządu widziałem jak matka przyglądała się szukając podobieństwa. Teraz jak grunt im się pali pod nogami oni zmieniają swoje podejście o sto osiemdziesiąt stopni – mówił młody Dobrzański.

- Myślisz, że to po to abyśmy podnieśli firmę z tej całej zapaści finansowej? – dopytywała Cieplak.

- Dokładnie tak kochanie – odparł – mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, że po wszystkim będzie jak dotychczas. Będą mieli mnie za nic a i ciebie nie będą traktować jak się należy – dokończył.

- A może nie zakładajmy od razu najgorszego – rzekła po chwili milczenia Ula.

Marek pokiwał głową na znak potwierdzenia jej słów. W duchu liczył, że ta zmiana jego rodziców jest prawdziwa i stała, a nie tylko na czas ratowania firmy. Wciąż trudno mu było zrozumieć zachowanie swoich rodziców. Czasami łapał się na tym, że porównywał ich do Józefa Cieplaka. Ten ostatni mimo, że znał historię znajomości jego z Ulą zaakceptował ten związek. Zaakceptował jego samego. Zawsze traktował go jak swojego. Nie pozwolił mu odczuć, że ma żal o to co się wydarzyło.

Weszli do restauracji i po ujrzeniu Pauliny podeszli.

- Dzień dobry – rzekli niemalże jednocześnie witając się z kobietą.

- A ty co tu robisz? – rzuciła Febo zamiast się przywitać.

- Sebastian jest razem ze mną – odpowiedziała za mężczyznę Kubasińska. Febo chciała coś powiedzieć, ale Violetta ją uprzedziła mówiąc – Seba zostaje albo ja wychodzę.

Febo widząc, że nie wygra zgodziła się na pozostanie mężczyzny.

- To co to za sprawa? – dopytywała Violetta.  

- Zapewne wiecie, że w ostatnim czasie odbyło się dwukrotnie posiedzenie zarządu, na którym zostaliśmy wraz z Aleksem pozbawieni udziałów. Dodatkowo mój brat sprzedaje swój dom i wyjeżdża z kraju – mówiła Paulina.

- I co my mamy z tym wspólnego? – padło z ust Olszańskiego.

- Wspólnego nic, ale mi pomóc…

- Pomóc? Niby jak? – weszła jej w słowo Kubasińska.

- Możecie mi pomóc ich skompromitować. Chcę aby nie udało im się to co planują – wyjaśniła Paulina.

- A niby jak mamy to zrobić? Ja już tam nie pracuję, bo jak zapewne pamiętasz twój brat mnie zwolnił, a Sebastian jest pokłócony z Markiem – odpowiedziała jej Violetta.

Niczego nie świadomi Ula i Marek mieli zamiar zacząć wcielać w życie swój plan. Plan, który miał uratować firmę.  Dodatkowo dalej planowali swój ślub. Załatwić musieli salę, orkiestrę oraz zaproszenia. Mieli już kupione obrączki z dwukolorowego złota.

I ustalony termin w Rysiowskim kościele na drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia.

CDN…